ตัวแบบเชิงเส้นวางนัยทั่วไปสำหรับการติดตามระยะยาวของ จำนวนการเกิดอุบัติเหตุบนทางหลวงในพื้นที่ลาดชันแบบภูเขา

Abstract

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อจำนวนการเกิดอุบัติเหตุ จำนวน ผู้บาดเจ็บ และจำนวนผู้เสียชีวิตบนทางหลวงในพื้นที่ลาดชันแบบภูเขาด้วยตัวแบบเชิงสถิติ โดยใช้ ข้อมูลการติดตามระยะยาวระหว่างปี 2555 - 2559 ของช่วงกิโลเมตรทั้งสิ้น 105 กิโลเมตร จากถนน 26 สาย ของสำนักงานทางหลวงที่ 1 จังหวัดเชียงใหม่ ผลการวิจัยพบว่า ตัวแบบที่มีความเหมาะสม กับข้อมูลจำนวนการเกิดอุบัติเหตุ คือ ตัวแบบผสมเชิงเส้นนัยทั่วไปสำหรับข้อมูลจำนวนนับที่มีศูนย์ มาก (GLMMs with Zero inflated count data) เมื่อกำหนดโครงสร้างความแปรปรวนร่วมเป็นแบบ AR(1) ซึ่งพบว่า จำนวนช่องจราจร ประเภทเกาะกลางถนน ชนิดผิวจราจร ปริมาณการจราจรเฉลี่ย ต่อวันตลอดทั้งปี มีผลต่อจำนวนการเกิดอุบัติเหตุ สำหรับตัวแบบที่มีความเหมาะสมกับข้อมูล จำนวนผู้บาดเจ็บ คือ ตัวแบบผสมเชิงเส้นชัยทั่วไปสำหรับข้อมูลจำนวนนับที่มีศูนย์มากเมื่อกำหนด โครงสร้างความแปรปรวนร่วมเป็นแบบ Exchangeable ซึ่งพบว่า ปริมาณการจราจรเฉลี่ยต่อวัน ตลอดทั้งปี ชนิดผิวจราจร และความลาดชันเฉลี่ยหลังช่วงถนน 300 เมตร ส่วนข้อมูลจำนวน ผู้เสียชีวิตไม่สามารถหาตัวแบบที่เหมาะสมได้